4 – آتشی بزرگ
الف ـ ” هنگامی که نشانه ای بزرگ در آسمان دیده شود وآن آتشی عظیم است که از سوی مشرق زمین پدید آید و شب هایی بد رخشد، فرج مردم در آن زمان است که این نشانه در پیش قد م ظهور قائم [عجـّـل ا… تعالی فرجه الشّریف] و به فاصله اندک می باشد .“
ب ـ ” عمودی از آتش در طرف مشرق آسمان پدید می آید که همه مردم روی زمین آنرا می بینند. هر کس آن زمان را درک کند برای خانواده اش مواد غذایی یک ساله را تأمین کند.“
{ مؤلّف کتاب روزگار رهایی محل وقوع این حادثه هولناک را در منطقه چاههای نفتی ظهران در حجاز می داند و البته مدنی تنکابنی چیزی شبیه آتشفشان می داند .}
نمونه ای از آن که قبلاً اتّفاق افتاده است به نقل از کتاب جهان در سیطره صاحب الزّمان (عجـّـل الله تعالی فرجه الشّریف) می آوریم: «در روز سی ام ژوئن 1908 اهالی قسمتی از سیبریه شاهد منظره بدیعی شدند و گلوله ای آتشین را دیدند که در آسمان با سرعتی شگفت انگیز سیر می کند ، بلافاصله پس ازآ ن صدای هراس انگیزی به گوش رسید و بادی گرم وآتشناک وزید ، آسمان از تفّ این آتش چندان روشن شد که چشم را می زد واین روشنی تا چندین شب دوام یافت و در سرتاسر سیبریه و حتّی در اروپا قابل دید ن بود…»
برگرفته از ddddd12.blog.ir