تازه شروع شد

بِسم اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

منّت خدای را عزّ و جلّ که طاعتش موجب قربتست و به شکر اندرش مزید نعمت ^{(سورهٔ ابراهیم – آیهٔ ۷)} هر نفسی ^(نفس) که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب